Etappe #6: Viana do Castelo - Vila Praia de Âncora 24,9km

Nou , wat een dag was me dat weer. Vandaag 24,9km gelopen in 6u10min en ook nog eens 2,5kg lichter!
De ochtend begon met een de tour naar het postkantoor van Viana do Costelo. We hadden besloten om onze backpacks te doorlopen en de dingen terug te sturen die we mee hadden maar nog niet hadden gebruikt/ niet nodig hadden. Dit resulteerde dat de backpack van papa 2kg lichter werd en die van mij een paar 100gram...
Vervolgens besloten we om verder de kunstroute te lopen naar Ancora. Bijzonder is dit wel want niet veel mensen kiezen deze route. De veel genomen route gaat door het binnenland met veel stijgen en dalen. De kustroute is thans niet gemakkelijker zoals wij dachten. Wij verwachtten plat en makkelijk begaanbaar. In plaats daarvan kregen we veel wind (windkracht 5-6), plankiers, veldwegen en zelfs een stuk strand (erg leuk met een backpack-not), en een route die blijkbaar alleen in het Camino boekje bestaat. Er was in geen velden of wegen een pijl of zelfs een verwijzing naar de Camino te vinden. Dus dan maar op goed geluk. Dit geluk zat niet altijd goed en dus wist onze goede Google ons af en toe even te helpen. Hup weer teruglopen en het volgende stoffige duinpad op.
Vanmorgen vertrokken we beide met goeie moed. Papa was dan 2kg lichter, en nu wou ik mijn rugzak ook nog even fatsoenlijk afstellen. Met wat gemanipuleer door een afgesneden joga-mat, extra klipjes en een spanriempje kunnen we weer comfortabel verder. Bij de derde rustpauze wil ik mn rugzak weer opzwieren. Alles ging weer goed en dus zocht ik naar het laatste klipje om vast te maken. Het klipje was echter verdwenen. Heel leuk bengelde het touwtje nog aan mn rugzak maar ja, daar kan je verder niet zoveel mee. Nu moet je weten dat vorige week ook al een riempje kapot trok. De naad van het riempje had het begeven. Nou dan naai je dat toch toch weer even vast dacht ik toen. En slim als ik was had ik bij de voorbereidingen inderdaad een naaisetje gekocht. Alleen, ik kwam erachter dat de naald en draad, die je in een naaisetje koopt bij de outdoor winkel, veel te dun zijn en niet geschikt zijn voor gewicht. Handig! Tip van de dag: neem extra riempjes mee!
Nou ja we konden nog lopen, dus dat deden we.

Vandaag was een lange dag. Veel uren gingen voorbij waarbij we hoopten dat we er bijna waren. Je ziet de stad liggen en vervolgens duurt het gewoon nog 2uur voordat je ook maar een beetje dicht in de buurt komt. Je hebt pijn aan je voeten, de tape om je tenen zit niet meer lekker in je sokken, je voorraad eten en drinken is er bijna doorheen, en toch... En toch kan je op dat moment beter appreciëren dat je dit mag en kan doen en dat je straks weer ergens mag aankomen.
Nu zijn we moe, maar morgen geven we weer alles wat we hebben. #nietomdathetmoetmaaromdatwehetkeihardkunnen!

Slaaplekker Fabiënne