Etappe #10: Camping Mougas - Nigran 16km

Vandaag in totaal ongeveer 16km gewandeld in 3u45.
We startten vanmorgen na het ontbijtje van heerlijke afgebakken croissants en een goeie kop koffie. Van dit laatste stonden we alle twee te kijken omdat we de nacht hadden doorgebracht in een albergue die deel was van een camping: Camping Mougas.
De albergue wordt gerund via het principe van solidariteit. Concreet betekent dit dat je bij aankomst geen overnachting moet betalen maar in plaats daarvan per persoon 2kg voedsel en/of drank moet aankopen dat vervolgens wordt gedoneerd aan minderbedeelden en daklozen. Een heel mooie gedachte waar we graag deel van uit maken.
Vanmorgen kwam de uitbater ons goedemorgen wensen waarna hij begon met het klaarmaken van het ontbijt. Het meneertje (die wij gewoon Xavier hebben genoemd zodat we weten over wie het gaat, en gewoon omdat het leuker is dan 'het meneertje van de camping') wou ons, nadat wij onze spullen hadden ingepakt, graag persoonlijk naar de Camino route brengen. Hij liep met ons over het camping terrein en wees ons nog vol trots op de medicinale bloemen en planten die hij daar kweekt. Vervolgens lopen we naar een klein hekje dat een beetje verstopt is in de haag die aan de rand van het terrein staat. Het hekje komt uit op het bewegwijzerde Camino pad. Xavier geeft ons nog een dikke knuffel en zwaait ons uit.
Bij het weglopen hebben wij een heel bijzonder gevoel aan onze overnachting daar over gehouden. Er waren maar 5 gasten in de albergue geweest en toch zulke oprechte vriendelijkheid en respect die wij kregen. We voelen ons zeer dankbaar dat we daar mochten slapen en eten.

We vervolgen onze wandeling naar A Ramallosa, of dat was toch het plan. Bij een bocht moeten we goed zoeken naar de gele pijlen die de Camino aanduiden.
Geen pijl te vinden. Zelfs de lokale bevolking snapt niet hoe de route op de kaart staat aangegeven. We besluiten dan ook om gewoon langs de kust verder te lopen en zo een aantal km om te lopen. Bij geluk scheelt dit ons ook een 100m stijging over een heuveltop.
Een kwartiertje later staan we ineens verstomd te kijken. Om half 11 smorgens stonden wij te kijken naar een paradijselijk rotseneilandand die zich verderop in de zee bevond en terwijl kwam de eerste ochtendzon door de wolken. Het uitzicht was en bleef de komende 10km schitterend.
Tegen de middag kwamen we aan in Baiona, ook zeker een aanrader. Een heel mooi oud stadje waar gezelligheid de sfeer van de straatjes omschrijft en waar ook weer de mensen zeer vriendelijk en behulpzaam zijn. Na een lekkere en stevige lunch hier liepen we door naar A Ramallosa.
Eens hier aangekomen constateerden we dat we eigenlijk nog niet heel moe waren. Omdat ook de receptie gesloten was tussen 14-17 uur en wij aankwamen om 14.04 moesten we nog lang wachten op een bed. Heel interessant ook het feit dat hier zusters rondliepen omdat het ook een verzorgingstehuis was. Blijkbaar staan er op gastvrijheid en het respect naar pelgrims (met of zonder hun zere voeten) ook openingsuren...
We besloten dus om een kamer te boeken bij een pension dat een uurtje verderop lag.
De kamers bevinden zich boven een cafeetje waar op het moment van aankomst een drukke middagservice bezig was. Bij het binnenkomen werd er nochtans direct tijd voor ons gemaakt. Vanavond slapen we dus hier met wat rumoer op de achtergrond van de laatste gasten op het terras. Morgen gaan we verder naar Vigo. Ik ben benieuwd wat die dag weer in petto heeft.

Het afwijken van de hoofdroute doet me nu ineens denken aan een spreuk die ik in een boekje heb gekregen: If your trying to be normal, you will never know how amazing you can be.

Fabiënne